- cartiruí
- vb., ind. prez. 1 sg. şi 3 pl. cartiruiésc, imperf. 3 sg. cartiruiá; conj. prez. 3 sg. şi pl. cartiruiáscã
Dictionar Ortografic al Limbii Române Pentru Elevi. 2013.
Dictionar Ortografic al Limbii Române Pentru Elevi. 2013.
cartirui — CARTIRUÍ, cartiruiesc, vb. IV. tranz. A încartirui. – Din rus. kvartirovat . Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 CARTIRUÍ vb. v. încartirui. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime cartiruí vb … Dicționar Român
încartirui — ÎNCARTIRUÍ, încartiruiesc, vb. IV. tranz. A stabili locuinţele trupei şi ofiţerilor dintr o unitate militară într o localitate; a cartirui. – În + cartirui. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 ÎNCARTIRUÍ vb. (mil.) a cartirui. (A… … Dicționar Român
cartiruire — CARTIRUÍRE s.f. Acţiunea de a cartirui şi rezultatul ei; încartiruire. – v. cartirui. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 CARTIRUÍRE s. v. încartiruire. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime cartiruíre s. f., g. d. art.… … Dicționar Român